Hubris Sendromu nedir? Belirtileri nelerdir? Hubris Sendromu güçlü liderlerde ortaya çıkabilen, sonradan edinilmiş bir kişilik değişkenidir. Bu sendromu yaşayan insanların kibirlerinin etkileri birçok insana aşırı derecede zarar verebilir.
Bu sendromun tehlikeli etkisine, ABD-Irak geriliminin olduğu dönemde, ABD Başkanı Bush ve Birleşik Krallık Başbakanı Blair’in savaş kararı vermesi örnek gösterilebilir . Onlar, savaşın olumsuz sonuçlarını tahmin etmeyi reddetmişlerdi ve istilacı bir gücün kahramanlık olarak nitelendirileceğine inanmışlardı. Başarısız olacaklarını asla düşünmemişlerdi
İşgal sonrası planlarındaki başarısızlık da aynı zamanda merkeziyetçi yetersizliğin en önemli örneğidir. İsyanı öngörmemek ve ulus inşası için gereken birliklerin seviyesini düşürmemek, Irak’ın istikrarsızlaştırılmasına ve parçalanmasına katkıda bulundu. Bu, Suriye’den Irak’a doğru IŞİD’in büyümesinde ve şeriat hukuku kapsamında daha basit bir hayata geri dönmenin hedefi olan Levant olarak adlandırdıkları bir halifelik iddiasıyla dünya’ya geri döndü.
Profesör Jonathan Davidson ile Lord David Owen’ın birlikte yazdığı Hubris Sendromuna ilişkin bir makalede 14 işarete dikkat çekiliyor.
Hubris Sendromu Belirtileri
1. Dünyalarını esas olarak iktidarı ve zafer peşinde koşacakları bir arena olarak görmeye yönelik narsistik eğilim. Merkeziyetçilik.
2. İmaj geliştirmek için kendini iyilik meleğini gibi gösterecek durumlar yaratma.
3. Orantısız bir endişe hali.
4. Güncel aktivitelerden ve yüceltme eğiliminden bahsetmek için bir mesihsel yaklaşım.
5. Bakış açısını ve çıkarlarını ulus veya kuruluşla özdeşleştirme.
6. Kendinden üçüncü kişi gibi konuşma veya “biz” sözünü kullanma eğilimi.
7. Kendi kararına aşırı güvenme, başkalarının tavsiyelerini ve eleştirilerini hor görme.
8. Kişisel olarak ulaşabilecekleri her şeye kadirlik duygusuyla abartılı bir inanç besleme.
9. İş arkadaşları veya kamuoyunun sıradan mahkemesine karşı sorumlu olmaktan ziyade, cevap verdikleri mahkeme yalnızca Tarih veya Tanrı’dır.
10. Haklılıklarına olan sarsılmaz bir inanç.
11. Gerçeklik ile temas kaybı; izolasyon.
12. Huzursuzluk, pervasızlık ve dürtüsellik.
13. Ahlaki bir yanlışı, “geniş vizyon” bahanesiyle doğru bir tutuma çevirme.
14. Fazla özgüvenden doğan merkeziyetçi yetersizlik.
Doktorlar ve psikiyatristler, kibir özelliklerinin belirlenmesinde yardımcı olabilirler. Kurumların nasıl olumlu davranışsal risk yönetimi uygulamaları geliştirip sürdürdükleri ve aşırı riskli davranışları teşvik eden mevcut politika ve kuralları nasıl belirleyebilecekleri konusunda daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Karar alma süreçlerini yönetecek resmi kuralların daha iyi ve daha hızlı karar vermeyi kolaylaştırarak felaketle sonuçlanan kararların riskini azaltıp azaltmayacağına karar vermek de gereklidir.
Kaynak: Huffington Post